Ministri Manjani në konferencë shtypi, informon mbi ecurinë një vjeçare të punës

Ministri i Drejtësisë, z. Ylli Manjani ka zhvilluar ditën e sotme një takim me median, ku ka ndarë angazhimin e tij një vjeçar në krye të institucionit që ka drejtuar si dhe ka evidentuar disa nga risitë që pritet të vijnë nga projektet në vazhdim.

Z. Manjani i është përgjigjur interesit të medias lidhur me çështje të ndjeshme mbi sistemin e drejtësisë, ndërsa është ndalur edhe në pritshmëritë e larta për marrjen e një rekomandimi pozitiv për çeljen e negociatave me BE-në.

Ministri Manjani ka bërë me dije përmbajten e një urdhëri të nxjerrë dje nga ana e tij ku zhvlerëson të gjitha vulat e dhëna deri më sot për shoqëritë përmbarimore. Sipas këtij urdhëri, ato nuk mund të kryejnë veprime përmbarimore me të tretë sepse nuk licensohen nga Ministri i Drejtësisë, i cili licenson përmbarues privatë në bazë të aftësive personale dhe profesionale. Z. Manjani sqaroi zbatimi i vendimeve gjyqësore të bëhet edhe me përmbarues privatë por të licensuar si individë dhe jo si shoqëri.

Pyetjes mbi lajmërimin e bërë në media disa ditë më parë në lidhje me kërkesën për masë disiplinore ndaj gjyqtares së Gjykatës së Rrethit Durrës për vendimin mbi pronën në Gjirin e Lalzit dhe nëse janë përdorur po të njëjtat standarte për të kontrolluar edhe vendimet gjyqësore të kësaj gjykate në lidhje me ish hotel Vollgën, Ministri i është përgjigjur se po ndiqen të gjitha procedurat e parashikuara në ligj, sipas të cilave raporti i hetimit administrativ i është bërë me dije gjyqtares e cila duhet të sjellë observacionet e saj mbi këtë raport dhe nëse konkludohet se ka patur shkelje, kërkesa për masë disiplinore do të dërgohet në KLD

“Po ashtu, janë bërë disa inspektime indirekte në Gjykatën e Durrësit në lidhje me vendimet për ish-hotel Vollgën, por kjo është një çështje në shqyrtim të plotë nga Prokuroria e Durrësit, e cila meriton të jetë e lirë dhe e pavarur në kryerjen e funksioneve të saj”, u shpreh Ministri Manjani

Pyetjes nëse ndryshimet në kushtet e papërshtatshme të burgut të Zaharisë dhe spitalit të burgut janë në axhendën e Ministrit të Drejtësisë, Ministri i është përgjigjur se ky është një shqetësim i tij në kuadrin e dy problemeve madhore me të cilat përballet sistemi i burgjeve sot, mbipopullimi i tyre dhe politika e gabuar penale për sa i përket aplikimit të masave ndaj shkeljeve dhe shkelesve të ligjit.

Ndërkohë Ministri bëri me dije hapjen e burgut të Shkodrës në fillim të vitit të ardhshëm, me një kapacitet prej 800 vendesh, i cili do të ndihmojë në adresimin e problemit të burgut të Zaharisë dhe lehtësimin e problemit të mbipopullimit.

Ministri Manjani ka komentuar edhe mbi politikën dhe drejtësinë penale të momentit. Sipas Ministrit, burgu duhet të jetë vendi ku qëndrojën personat realisht të rrezikshëm për shoqërinë, ndërsa të tjerët duhet të trajtohen në institucionet përkatëse, qoftë të shëndetit mendor, qoftë të rehabilitimit apo edukimit. Ministri theksoi insistimin e tij të vazhdueshëm për ndërhyrjet në Kodin Penal në mënyrë që dënimet penale të jenë proporcionale.

Më poshtë konferenca e plotë e dhënë ditën e sotme nga ana e Ministrit të Drejtësisë, z. Ylli Manjani.

Pas pak ditësh mua personalisht  më bëhet një vit punë në këtë godinë, në krye të kësaj detyre edhe thashë të takohemi dhe për këtë shkak edhe për të bërë një bilanc pune të deri më sotme. Arsyeja e dytë pse e thirra këtë takim është që t’iu përgjigjem juve, interesit tuaj veç e veç për kërkesat që më keni bërë për çështje të caktuara për t’iu dhënë përgjigjet e duhura.

Paraprakishtë më lejoni të ndaj me ju kënaqësinë që përjetova javën e shkuar, me thënë të vërtetën na pëlqen kur na vlerësohet puna, kënaqësi që lidhet pra me opinionin më të fundit të Komisionit të Venecias për çështjen e ligjit të Trajtimit të Pronës.

Në ditët e para të punës time kur jam njohur me këtë, në atë kohë projektligj, e kam mbështetur fuqimisht, për shkak se në kushtet e Shqipërisë, kjo çështje meritonte dhe meriton një zgjidhje përfundimtare. Mbetem përkrahës i pikëpamjes se pa një zgjidhje përfundimtare, të menjëherëshme të çështjes së pronave, nuk mund të kërkojmë dot mundësi, as të eksplorojmë mundësi për zhvillim ekonomik të qëndrueshëm apo për garanci juridike që në tërësi  përbëjnë atë që quhet klimë e biznesit. Pronari duhet të marri çfarë i takon dhe prona nuk është gjë tjetër përveçse një vlerë e cila duhet të jetë pjesë e qarkullimit civil dhe ky ligj i realizonte dhe i realizon plotësishtë të gjitha këto kërkesa, në mënyrë të drejtë dhe proporcionale. Me shumë profesionalizëm Agjensia e Trajtimit të Pronave, të paktën në vitin e fundit ka bërë një punë  voluminoze, nga më voluminozet të bëra deri më sot për të ç’pluhurosur dosje të vjetra dhe për t’i rifreskuar me një formacion të ri, ku shumica e informacionit garantohet nga vetë Agjencia. Tashmë, për shkak të këtij ligji, kanë filluar praktikat e para, duhet ta them këtë, simbolike është por duhet të them se 34 ish-pronarë kanë mbyllur dosjet njëherë e mirë me të shkuarën dhe më shtetin Shqiptar dhe ata quhen krejtësishtë të mbyllur, të kompensuar dhe të plotësuar në të drejtën e tyre. Do vazhdoj puna me të njëjtin ritëm, në vijim siç kemi rënë dakort në ligj, shpresoj me pak, por ligjërishtë të paktën kemi rënë dakort deri në 10 vitet e ardhshme që kjo histori të mbyllet njëherë e mirë, duke e vënë theksin gjithnjë e më shumë tek kthimi fizik. Pra, aty ku prona është e lirë, sipas formulës që llogaritet në ligjin e ri do të duhet t’i shkoj pronarit.

Kështuqë jeni në fazën e mbylljes përfundimtare të atyre procedurave të verifikimit dhe ky proces do të vazhdojë me të njëjtin ritëm madje dhe më të shpejtë. Kështu që ne kemi kënaqësi të konstojmë që Komisioni i Venecias, më profesionali do të thosha i rruzullit, e ka mbështetur këtë ligj, na ka dhënë të drejtë dhe tani shpresojmë që Gjykata Kushtetuese formalisht të bëjë dhe ratifikimin e këtij opinioni. E kam thënë që në fillim dhe vazhdoj të jem i bindur që gjykimi kushtetues i çdo pretendimi mbi këtë ligj ishte dhe mbetet vlerë e shtuar në praktikën e zbatimit të ligjit në Shqipëri. Të gjithë ata që u ankuan bën shumë mirë, pra po e shpjegoj çfarë do të thotë kjo vlerë e shtuar, bën shumë mirë që u ankuan në një rrugë institucionale. Gjykata Kushtetuese bëri gjithahstu  shumë mirë që pyeti Komisionin e Venecias. Tani besoj që kontesti nuk ka më kuptim, gjithçka është shteruar në mënyrë të plotë, është momenti që të vazhdojmë punën, jo se e kemi ndërprerë punën por besoj që nën dritën e Komisionit të Venecias kjo çështje do marrë një zgjidhje përfundimtare.

Lajmi i dytë i mirë që pritet të ndodh dhe që sigurisht jam dhe unë shumë i lumtur për këtë pjesë dhe kam kënaqësi të jashtëzakonshme të konstatoj që në pak ditë shpresojmë që dhe Komisioni Evropian t’i jap Shqipërisë mundësinë e çeljes së negociatave për antarësim, pra pritet një rekomandim pozitiv për shkak se Shqipëria ka kryer dertyrat e saj të shtëpisë, ku detyra kryesore ishte Reforma në Drejtësi. Ju e dini që ishin 5 prioritete, por njeri ishte më i madhi, reforma në drejtësi, kështu që ky rekomandim besojmë që është një vlerësim për të gjithë ne, për shoqërinë shqiptare, për shtetin shqiptar, pa dyshim për politikën shqiptare dhe qeverinë shqiptare pjesë e të cilës jam edhe unë. Sepse një rekomandim pozitiv ishte dhe është ajo që ne presim dhe me shumë gjasë dhe pavarësisht logjikës se ku është bazuar duhet ta pranojmë që jetojmë në një botë të vështirë, jetojmë në një situatë ku vetë Bashkimi Evropian ka problemet e tij të brendshme dhe në këto kushte ku vetë BE më gjithë problemet që ka, gjen kohën e duhur për t’u marrë dhe me ne, për të rekomanduar pozitivisht çeljen e  bisedimeve për anëtarësim, pra besoj që është një lajm i mirë. Çështja e kohës kur fillon dhe kur futet në axhendë është e shteteve anëtare të BE-së, por kjo është një temë që besoj do të zhvillohet në ditën në vijim dhe desha ta lidh edhe me performancën tonë të këtij viti, pra të Ministrisë së Drejtësisë sepse në Reformën në Drejtësi ne nuk jemi autorët, duhet ta them këtë, autorësinë e kësaj reforme e ka parlamenti. Kemi vendosur bashkarisht, politikisht si maxhorancë që atë proces ta drejtoj parlamenti me një komision të posaçëm dhe sigurisht Ministri i Drejtësisë dhe Ministria e Drejtësisë ka patur dhe ka rolin e saj kontibues, teknik, profesional, nganjëherë dhe politik. Jam i lumtur të konstatoj që miratimi i ndryshimeve kushtetuese me konsensus ishte përgjigjia me e mirë e të gjithë atyre që ishin skeptik ose hiqeshin si skeptik për shkak të lojrave të vogla politike që i tregojmë zakonishtë gishtin njëri-tjetrit. Fundi i historisë është 140 votat të parlamentit e treguan më së miri se nuk është fjala për pro dhe kundër por është fjala për kontibues dhe kontibute që përmirësojnë produktin.

Kjo është një gjë pozitive, mendoj unë që nuk ka ndodhur ndonjëherë në historinë politike të 25 viteve të fundit dhe që kjo do të shënohet mirë në historinë e shtetit Shqiptar. Tjetër gjë pastaj komentet, dëshirat apo mendimet që kemi patur dhe kemi për produktin.

Po të flasësh me juristët sot dhe unë e bëj këtë punë rregullisht, sigurishtë që ka ende shumë skepticizëm, por si proces politik mendoj që Shqipëria dha maksimumin dha garancinë maksimale që reforma në drejtësi, jo vetëm që u bë, jo vetëm që të gjithë paskemi qënë dakort por tashmë është garancia themelorë që askush nuk mund ta bllokojë, askush nuk mund të kërkoj kthimin mbrapa të diçkaje që është e pamundur me çdo kosto. A mund të ketë zgjidhje që janë provokuar në ndryshimet kushtetuese që mund të jenë të gabuara? Nuk përjashtohet mundësia, por tashmë ne kemi hyrë në një rrugë që nuk kthehemi dot më pas dhe kjo është e padiskutueshme.

Që ditën e parë punës time këtu, fokusi ka qënë shërbimi publik. Këtu në hyrje ju e keni parë, kemi çelur një zyrë të asistencës ligjore, të këshillimit ligjor falas, pa pagesë për çdo njeri që ka nevojë të mësoj një informacion, të di si të sillet ligjërisht apo qoftë dhe për t’u këshilluar që ç’të bëj më tej me problemin që ka. Ajo zyrë funskionon, ka rreth 40 – 50 ka pasur raste dhe 80 rate në ditë të trajtuara nga ajo zyrë aty që ofrojnë shërbim ligjor falas, konsulencë, sepse kaq kemi mundësi për momentin.

Kjo është një veprimatri publike që nuk mbaron kurrë por përpiqëmi ta përmirësojmë, por ne nuk i ndryshojmë vendimet e gjykatave, vendimet e gjykatave i ndryshon vetë gjykata. Ky është rregulli i artë i demokracisë dhe mos ardhtë kurrë koha që Ministri i Drejtësisë apo kushdo qoftë përfaqësuesi i qeverisë të diktojë përmbatjen e vendimev të gjykatave. Po ndodhi kjo, ky sistem quhet diktaturë dhe kjo është ndarja themelore e diktaturës nga demokracia.

Ndërkohë e kemi parë më përparësi çështjen e shërbimit në ZVRPP, ku unë duhet të ndaloj në mënyrë të veçantë në insistimin që kam patur dhe vazhdoj të kem që ky shërbim, kjo zyrë t’i japi online informacionet.

Sot, pas shumë përpjekjesh kostatoj që të paktën me dhomën e noterisë në Tiranë, kemi një bashkëpunim shumë të mirë. Pra ZRPP me dhomën e noterisë ka një bashkëpunim shumë të mirë, nuk është i shkëlqyer por ka ardhur duke u përmirësuar, kështu fillojnë gjithmonë gjërat e reja e kanë vështirësinë por vijnë duke u përmirësuar. Që do të thotë me pak fjalë që tek zyra e noterit, ai apo ajo që shkon për të kryer një shërbim mund të marri informacion nga kompjuteri i noterit pa qënë e nevojshme që të shkojë në zyrat e hipotekës.

Pak ditë më parë Asambleja Parlamentare e Këshillit të Evropës rrëzoi tre kandidaturat për Gjykatën Evropiane të Strasburgut. A mund të na thoni cila është arsyeja e vërtetë e refuzimit, a ishte transparente nga qeveria shqiptare përzgjedhja e këtyre tre kandidaturave. Pyetjen e dytë po jua drejtoj jo si Ministër i Drejtësisë, por si njeri politik. A është kthyer në një fenomen shumë shqetësues, për të mos thënë që po na vë njollën e zezë, jo vetëm në Evropë por edhe më gjerë, problemi i kultivimit të kanabisit? A keni ju një qasje lidhur me këtë fenomen dhe si e vlerësoni, sepse ka përpjekje nga segmente të caktuara të mazhorancës për ta fshehur dhe për ta minimizuar atë.

Për çështjen e kandidaturës në Strasburg mund t’ju them se Ministria e Drejtësisë nuk është marrë me këtë çështje. Ka pasur një proces të udhëhequr nga zyra e sekretarit të përgjithshëm të Këshillit të Ministrave. Ai proces prodhoi tre kandidatura, të cilat për fat të keq as nuk u diskutuan fare në Strasburg. Nuk jam i prirur tani të shoh se ku janë defektet, por dua të them se ndjej keqardhje, sepse për herë të parë u zhvillua një proces dhe për herë të parë u goditëm. Ka një hendikap, u goditëm, domethënë morëm një përgjigje jo proporcionale, kështu që tani mbetët për të parë çfarë ka sugjeruar zyrtarisht Strasburgu dhe sigurisht që do të ndiqen hap pas hapi ato procedura që kërkon Strasburgu. A ka arsye të tjera pas atyre jozyrtare? Nuk di t’ju them me thënë të drejtën. Thashë nuk jam marrë me këtë punë, di që muaj më parë më është thënë në Strasburg që Gjykata e Strasburgut ka disa probleme organizative për shkak se nga shumë vende të Lindjes kanë shkuar jo gjykatës në përbërjen e trupës gjyqësore dhe sigurisht që gjykata e Strasburgut do të kishte interes të kishte gjyqtarë, pra njerëz me përvojë gjyqësore. Ky ishte shqetësimi i tyre, nuk po them informal, sepse kjo më është thënë zyrtarisht, ashtu siç më është thënë se Shqipëria në këtë çast është në prag të fillimit të reformës në drejtësi, që do të thotë se komuniteti i gjyqtarëve në Shqipëri do të duhet t’i nënshtrohet ligjit të vetingut. Pra janë disa vështirësi të kësaj natyre që kanë një mospërputhje në kohë, për të cilat besoj se do të gjejmë një zgjidhje, që do ta përfaqësojë denjësisht Shqipërinë sipas kërkesave të Strasburgut

Sa i takon çështjes së kanabisit besoj se kolegu Tahiri ka qenë shumë aktiv në komunikimin me ju për këtë çështje. Ajo që unë di, shoh dhe perceptoj është që për fat të keq ka një bindje të gjerë publike që ky është një fenomen i përhapur.

Gazetarja: Bazuar edhe në fakte sigurisht, jo vetëm në bindje publike…

Dakord, nuk i kontestoj fare faktet e thënë nga ju, apo edhe nga agjenci të huaja, por ajo që më intereson, është perceptimi shumë i madh i njerëzve, të cilët tashmë janë të bindur që kjo gjë po ndodh në Shqipëri. Nisur nga kjo, mendoj se na takon që të reagojmë në mënyrë proporcionale, çka do të thotë që na duhet të reagojmë ndoshta në një mënyrë më të fortë sesa deri më sot dhe po qe e nevojshme duhet të dalë dhe ushtria.

Përderisa thoni të dalë dhe ushtria, në një farë mënyre ju po e konsideroni si emergjencë. Pak minuta para se ju të flisnit për daljen e ushtrisë, Ballkanëeb ka publikuar një lajm ku thuhej që vetëm 30 ose 50 metra larg nga pista e Aeroportit të Rinasit është gjetur dhe asgjësuar një parcelë e madhe me kanabis sativa, çka do të thotë që dhe në zonën më të populluar dhe më të vëzhguar nga ajri, kemi pasur kanabis.

Unë nuk e di nëse është ose jo emergjencë. Unë thashë se është e nevojshme të japim një  efekt reagues proporcional, madje dhe ushtria mund të dalë, nuk është ndonjë gjë, sepse ne duhet ta japim këtë mesazh. Mua më intereson ky mesazh dhe jam i bindur që nga ky fenomen o ndahemi tani o nuk ndahemi më, ose ndahemi tani që sapo ka filluar ose kur të ndahemi pastaj do të jetë shumë vonë dhe shumë e dhimbshme dhe kjo është një përgjigje që ne duhet ta japim dhe të jeni të bindur që do ta japim. Në këtë vend nuk e ka askush në traditën e vet që të marrë damka të kësaj natyre. Ky nuk është një biznes që siguron mirëqenie, ky është një biznes që siguron vetëm varfëri dhe këtë ta kenë të qartë të gjithë. Kushdo që merret me këtë punë mbjell vetëm varfëri dhe shton krimin, kriminalizon shoqërinë. Nga pasojat që sjell është e ngjashme me ato që ne kemi hequr nga piramidat financiare. Nëse është ky perceptim, ne duhet ta luftojmë. Nëse është një realitet akoma më keq. Unë këtë s’di t’ju a them, sepse nuk merrem me këtë sektor, por si një njeri që merrem me politikë dhe si anëtar i qeverisë, konsiderojeni si të doni, jam për krijimin e xhandarmërisë. Të gjitha forcat policore në këtë vend duhet të jenë pjesë e piramidës që quhet xhandarmëri dhe duhet reagim proporcional. Fenomeni nuk luftohet me reagime të pjesshme! Unë nuk kam asnjë ngarkesë apo shkarkesë lidhur me këtë çështje, jam i bindur për këtë që them dhe kuptohet që këtë nuk e kam kritikë, sepse nuk e di se cili është realiteti, por ama po të dalësh në rrugë apo të ulesh në një kafene ky perceptim ekziston.

Meqë përmendët mbipopullimin e burgjeve dhe meqë jemi në fund të vitit a do të ketë vit një ligj për dhënie amnistie?

Në këtë moment nuk e di. Mund të këtë mund të mos ketë,  sepse kjo është një çështje pjesë e një konsultimi, duhet të shqyrtojmë edhe një herë të dhënat që kemi mbi situatën e mbipopullimit dhe çfarë veprash penale realisht ja vlen të amnistohen, çfarë kategorish personash ja vlen të amnistoheshin, sepse në amnistinë që bëmë vjet për veprën penale të “vjedhjes së pasurisë”, nuk ka qenë e efektshme, pasi  një pjesë e mirë e tyre janë kthyer prapë që do të thotë kjo është kosto për drejtësinë penale, kjo është kosto shtesë dhe sigurisht që duhet ta shohim me këtë sy. Në momentin që do kemi diçka patjetër do ta diskutojmë.

Jemi sot 3 vjet nga krijimi i gjykatave administrative. Dihet që këto gjykata kanë një problematikë shumë të theksuar, siç është mbipopullimi me dosje, ngarkesa e gjyqtarëve me çështje gjyqësore. Gjatë kësaj periudhe jeni munduar ashtu siç kemi diskutuar dhe më parë me kryetarët e gjykatave që të merren masa për zbutjen e kësaj situate në këto gjykata. Akoma kjo problematikë vazhdon. A ka një projekt Ministria e Drejtësisë për t’i sjellë këto gjykata në vijën e duhur dhe për të respektuar afatet për të cilat këto gjykata u krijuan që një çështje të përfundojë të paktën brenda 3 muaj nga regjistrimi i saj?

Problemi themelor i gjykimit administrativ në Shqipëri është vetëm mbingarkesa e Gjykatës së vetme të Apelit, ku megjithë shtesën e numrit të gjyqtarëve që bëmë prapë kjo nuk është zgjidhje edhe sikur të shtojmë edhe 100 gjyqtarë të tjerë, sepse ajo që ndodhi ishte që pas një vendimi Unifikues të Gjykatës së Lartë, çështjet që kishin të bënin me zgjidhjet e mosmarrëveshjeve të punës dhe të pensioneve nga gjykata civile kaluan në Gjykatat Administrative. Por nuk u shtua numri i personelit të Gjykatës Administrative dhe kjo krijoi një stok çështjesh. Në  në çastin që flasim ne numri i çështjeve  është 12.138, në Gjykatën e Apelit që duhet të gjykohej nga 14 gjyqtarë shumëzojeni, pjestojeni si të doni nuk del llogaria. Pra 12.138 çështje, ku 4863, janë konfliktet për marrëdhëniet e punës dhe detyrimet financiare gjithashtu.

Ju thatë qe jeni në negociata ose keni bërë bisedime me Ministrinë e Financave për riaktivizimin e Përmbarimit Shtetëror në mënyrë që të konkurojë Përmbarimin Privat. Këto negociata ose bisedime janë për dhënien me konçension të këtij Përmbarimi apo privatizimin e tij?

Unë nuk jam mbështetës i veprimtarisë publike me konçension, në koncept, në filozofi, nuk e mbështes si ide. Mund ta kem gabim por ky është pjesë e formimit tim. Ka disa veprimtari publike të cilat nuk i bën dot privati dhe ekzekutimi i vendimit gjyqësor është veprimtari tërësisht publike. Do që të kesh policin me vete dhe të shkosh t`i marrësh tjetrit frigoriferin në shtëpi, në qoftëse është e nevojshme. Ka disa vendime gjyqësore ose tituj ekzekutiv që shërbimi përmbarimor privat i refuzon. Ato janë privat, zgjedhin atë që duan ata, pra zgjedhin ato që janë relativisht në thonjëza “më të thjeshta”, më të realizueshme, më të kapshme dhe ka dhe vendime të tjera gjyqësore të cilat mbesin pa përmbarues në tregun privat. Pra, e shikoni që tregu nuk e zgjidhi këtë punë. Atëherë çfarë ndodhë? Të gjithë njerëzit që kanë një vendim detyrimi p.sh për pension ushqimor, kjo është më e përhapura. Një çift burrë e grua, të dy fukarenj, janë ndarë. Çfarë mund t`i gjesh që t’i marrësh? Privati sigurisht e refuzon, nuk e merr dhe i ngelin publikut duke iu shtuar volumi. Ajo është çështje e pazbatuar në thelb, por ama është diçka që duhet të merret dikush. Përsa kohë që ne e kemi privatin dhe nuk e bën, atëherë për çfarë na duhet konçensioni? Kështu që ne duhet duhet ta forcojmë shërbimin publik, , me qëllim që t`i përgjigjemi kësaj nevoje për zbatimin e vendimeve të gjykatave. Detyra jonë është të zbatohet vendimi i gjykatave, të zbatohet titulli ekzekutiv me çdo kosto. Kemi shumë njerëz që ankohen, për përmbaruesin etj, por asnjë nuk llogarit kostot që njerëzit martohen, ndahen, bëjnë dhe fëmijë, por ka përgjegjësi dikush për atë fëmijë dhe sigurisht ai fëmijë nuk do të rritet tek zyra e përmbarimit gjithë jetën, në pritje të daljes së fondit. Pra duhet një përgjigje reaguese që ne t`i japim përgjigje kësaj çështjeje.

Hipotekat kanë filluar verifikimet e pasurive për prokurorët dhe gjyqtarët. Procedura është që kontrolli i pasurisë të jetë pas deklarimit? Kjo gjë mos i paraprin një ndryshimi të mundshëm të pronësisë nga gjyqtarët dhe prokurorët?

Nuk e di nëse ke ndonjë rast konkret në mëndje por veprimtaria e deklarimit të pasurive të gjyqtarëve dhe prokurorëve vjen për shkak të ligjit të vettingut që do duhet t`a bëjnë, pra deklarim që duhet t`a bëjnë te ILDKP. Sigurisht që si çdo llojë procedure tjetër, gjithçka fillon me vetëdeklarim. Gjithkush duhet të deklaroj se ç`ka. Çfarë do të thotë? Çfarë ka për jetën e tij, pasurinë e tij apo saj? Më pas, kur vjen puna e inspektimit apo verifikimit, ZRPP është thjesht një zyrë inventari, ZRPP nuk ka hetues. Mirë do të ishte, ju e dini idenë time të vjetër që në Shqipëri duhej bërë një hetuesi, por nuk u pranua si ide dhe le ta vazhdojmë kështu me polici gjyqësore. ILDKP kërkon informacion dhe duhet të kërkoj informacion nga ZRPP, patjetër që ZRPP do të japi informacion, mbi statusin aktual të momentit që kërkohet informacioni. Aty bëhet fotografia dhe i dërgohet ILDKP-së. Nëse janë të besueshme apo të pabesueshme këto të dhëna, i takon krejtësisht ILDKP-së që të bëjë inspektimet e saj. Është tërësisht sovrane ILDKP-ja në këtë pjesë. Ne nuk kemi rol aktiv për të luajtur. Madje dhe mbas miratimit të reformës në drejtësi, detyra ime është që të bëj tranzicionin ose dorëzimin e të gjithë këtyre punëve që kemi bërë deri më sot tek institucionet e reja.

A ka një përgjigje nga Ministri Klosi  lidhur me tërheqjen  e çeshtjeve  nga gjykata administrative  përsa i përket mosmarrëveshjeve të pensioneve?

Nuk pres përgjigje nga Ministri Klosi pres nga Instituti i Sigurimeve Shoqërore që të gjejë një mënyrë për t’i tërheq ato ankesa.

Po nga  Instituti i Sigurimeve a keni marrë një përgjigje?

Unë nuk jam inspektori i të tjerëve. Kam arritur në një konkluzion që 1276 çështje që janë sot në Gjykatën e Apelit ankime mbi shkallë arbitrare mbi çështje pensionesh, duhet të tërhiqeshin. Shumica e këtyre gjyqeve janë problematika të cilat ne i kemi marrë përsipër barrën për të  provuar vërtetësinë e dokumentave zyrtare. Këtë e ka shteti dhe jo individi. Ministri Klosi ka qenë dhe është shumë përkrahes i kësaj çështjeje. Di që Këshilli Administrativ i Sigurimeve Shoqërore ka diskutuar këtë çështje dhe ka ngelur thjesht për zbardhje të procedurave. Kjo është komplet çështje e tyre dhe jo e imja. Unë e kam propozuar problemin, e kam ngrit atë dhe shpresoj të ketë një zgjidhje sepse na intereson të lirojmë ngarkesën e Gjykatës Administrative.

Ka më shumë se sa 5 muaj që ka hyrë ne fuqi ligji i dekriminalizimit dhe efektet janë thuajse inekzistente. A keni një koment sepse shpeshherë në takimet me Prokurorinë ju keni këmbëngulur për hetimet  proaktive, hetime të shpejta, pasi hetime të zgjatura jane pothuajse pa vlerë.

Ligji u bë, unë kam qenë skeptik ndaj atij ligji, por mirë bëri qe u bë. Sepse për shkak të atij ligji u vu një filtër, u vu një standart. Kur flasim për hetim ndaj një personi sigurisht hetimi ka problematikat dhe veshtirësitë e veta sepse në thelb kerkohet të vërtetohet fajësia e dikujt  mbi bazën e disa të dhënave që ne nuk i disponojmë por i disponon dikush tjetër; një shtet tjetër ose një agjensi tjetër dhe derisa te merren këto të dhëna sigurisht që duan kohën e vet. Besoj kjo është vështirësia që haset në hetimin e këtyre çështjeve. Padyshim që ngelem dhe jam shumë suportiv i idesë së përshpejtimit dhe hetimeve të shpejta, madje në këndvështrimin tim hetimi i shpejtë nuk do te thotë reagim i shpejtë, do të thotë :- Heto pastaj reago! Përsa i përket reagimit konkret se çfarë thotë Gjykata, apo çfarë thotë Prokuroria  një mendim e kam por nuk e komentoj dot.

Kemi dështuar me ekstradimin e Francesco Beçhettit? Kemi edhe një kërkesë që ju e keni dërguar qoftë në mënyrë diplomatike, qoftë urgjente për të ekstraduar Arben Frrokun? Ku ndodheni sot?

Me çështjen Beçhetti Shqipëria është vendosur në një situatë do të thosha të paprecedent, të pa ndodhur më parë pasi procedurat e një arbitrazhi tregtar kërkojnë të pezullojnë procedurat e ekstradimit për arsye penale dhe kjo nuk ka ndodh ndonjëherë. Ne u përballëm me këtë, e kemi në proces atë çështje dhe besoj që po e menaxhojmë ashtu si duhet. Më shumë detaje nuk jap dot. Ndërsa për çështjen tjetër, ajo është në shqyrtim nga autoritetet gjyqësore në Hollandë. Nuk kemi informacion tjetër. Sigurisht kërkesat janë çuar dhe janë marrë. Ka dhe një proçes gjyqësor mesa di të bërë atje. Është një proces ankimimi por që besoj që edhe ai do marrë rrjedhën e duhur siç është kërkuar. Në fund fare është një person i dënuar nga drejtësia shqiptare dhe duhet ta vuajë atë dënim.

Zoti Ministër pak më parë thatë që jeni skeptik mbi ligjin e dekriminalizimit por që nga momenti që keni ardhur në krye të Ministrisë së Drejtësisë  ju kemi parë që keni bërë një “oponencë me Qeverinë” për çështje te caktuara.

Unë nuk bëj oponencë me Qeverinë. Nuk është detyra ime të bëj oponencë me qeverinë. Të falenderoj vërtet për këtë pyetje. Unë kam nje rol qeverisës si Ministër Drejtësie, një rol ligjor, që bëj oponenca ligjore. Pra çdo projektligj para se të kalojë në Qeveri kalon në Drejtorinë e Kodifikimit dhe aty të them të vërtetën kemi qenë të rreptë. Shumëkush do ta shohë që oponenca që bën Ministri i Drejtësisë po çon deri në prishjen e koalicionit. Nuk prishet koalicioni sepse ka oponenca ligjore, përkundrazi. Unë kam gjithë mirëkuptimin e nevojshëm edhe të kolegëve, anëtarë të qeverisë për këtë gjë. Edhe të Kryeministrit sepse ky është një proces që ndihmon në vendimmarrje. Sepse nuk është mirë që si Ministër i  Drejtësisë ku një produkt që del nga Qeveria, ku unë jam anëtar ta godasë nesër Gjykata Kushtetuese. Ky eshte roli paraprak i Ministrit të Drejtësisë që të ndihmojë vendimmarrjen, ku kolegët e tjerë ministra, për shkak të rutinës  që kanë në menaxhimin e  punës  së tyre nuk e kanë  fokusin e tyre  në analizën kushtetuese të një projektligji apo një vendimi. Ky është roli i Ministrit të Drejtësisë në procesin administrativ. Dëshira ime është që këtë proces ta bëj të hapur dhe për të tjerët, për këdo që ka një nisëm ligjore dhe që do një oponencë profesionale nga Drejtoria jonë e Kodifikimit. Unë jam anëtar i Qeverisë dhe jam betuar tek Kushtetuta e Republikës së Shqiperisë si anëtar i Qeverisë. Jam solidarisht përgjegjës për çdo gabim, nëse e quani gabim të qeverisë. Ashtu siç jam solidarisht përkrahës i vendimeve pozitive që marrim.

A mund të konsiderohet i efektshëm ligji që penalizon kultivuesit e kanabisit?

Është një analizë, nuk mund të përgjigjem me po ose jo. Ne duhet të jemi edhe më agresiv se sa jemi deri më sot, ndoshta nuk ia vlen të shpenzojmë kohë se kush ka drejtë në këtë çështje, ka të drejtë opozita kemi të drejtë ne, kanë të drejtë statistikat. Kjo është një çështje e perceptimit publik, sot ka shumë pak njerëz në Shqipëri që besojnë se nuk ka kanabis, pra shumica e njerëzve me një nuhatje fare të thjeshtë besojnë që ky është bërë një biznes shumë i madh. Kështu është folur edhe për korrupsionin, që këtu ka korrupsion të madh por që asnjëherë nuk është mbështetur në statistika por përceptimi është dhe ne duhet të merremi me këtë fenomen. Duhet të tregojmë më shumë vendosmëri që ky perceptim të fillojë të ndryshojë duke bërë gjithmonë thirrjet e nevojshme. Ky nuk është një biznes që sjell zhvillim, nuk ka ndodhur askund. Në asnjë shtet që e ka konsideruar këtë gjë biznes kombëtar nuk ka ndodhur zhvillimi. Ne nuk kemi pse ta zhvillojmë këtë gjë me dëshirë dhe me koshiencë. Përkrundazi duhet të reagojmë fort, nëse është ligji për penalizimin një mënyrë do e shikojmë dhe e analizojmë. Jam mbështetës i reagimit më të ashpër shtetëror në këtë fenomen dhe jo ndaj viktimave se sa ndaj atyre që e bëjnë. Shteti i ka të gjitha kapacitetet e nevojshme ta parandalojë këtë fenomen dhe kur them parandalim duhet të investojnë më shumë në parandalim se sa në goditje.Shteti duhet të ketë sa më shumë efekte parandaluese. Se po ju bëj një pyetje : Ajo fara e kanabisit nga vjen?Nga dogana vjen, nga vjen? Është fare e thjeshtë. Ka mekanizma që shteti mund t’i kontrollojë dhe në këtë kuptim jam totalisht mbështetës ndaj aktiviteteve të policisë së shtetit. Veprimtaria e Policisë së Shtetit duhet të mbështetet pasi janë ata që përballen në front të parë në një luftë me një betejë e cila nuk është një film por është reale. Këto duhen mbështetur derisa të sqarohet perceptimi që Shqipëria nuk është një vend prodhimi i kanabisit.